เตาอังโล

ในชีวิตคนบ้านนอกเมื่อก่อน ใครก่อเตาไฟไม่ได้นี้ อยู่ได้ไม่นานหรอก เพราะว่าก่อเตาไม่ได้ ก็ทำอะไรกินไม่ได้ ตายแน่ๆ ดังนั้นเด็กบ้านนอกหัวเท่ากำปั้นก็หัดเล่นไฟกันแล้ว
     แต่ใช่ว่าเตาอังโลที่ใช้กันในครัวนั้นมันจะถูกๆนะ แพงเหมือนกันแต่ด้วยความทนทานประมาณปีถึงสองปีโน้นล่ะ ถึงจะพัง ก็ยังดีกว่าเอาก้อนหินมาตั้งเป็นที่วางหม้อล่ะกัน

เดี๋ยวหายากเหมือนกันที่ๆทำขาย แต่เพิ่งรู้ว่าบ้านเพื่อนห่างๆสมัยเรียนมัธยมตอนนี้เขาทำเตาอังโลขาย

ดูขั้นตอนนะ

อันนี้คือกองดินเหนียว ที่เขาจะเอามาปั้นเตากัน

เขาจะตักดินใส่ในถังนั้นล่ะ แล้วก่อปั้นๆ ใส่น้ำนิดหน่อย แต่เดาว่าต้องมีส่วนผสมอื่นล่ะ แต่เขาไม่บอกเราหรอกหนอ แป๋ว...

อันนี้เป็นดินส่วนสอง คือเขาจะเอาทาข้างในเตา ให้มันทนๆ ไม่ใช่ส่วนของที่ปั้นตัวเตานะ

อันนี้ที่เขาปั้นเสร็จแล้ว แปลกใจไหมว่าทำไมมันสวย จริงๆคือเขากดลงไปในแม่พิมพ์ต่างหาก แล้วก็เอามาประกอบกันเอา

เสร็จก็เอาไปเผาในเตาเผา เอาไปวางเหมือนในรูปนั้นล่ะ แล้วเอาแกลบที่เหลือจากการสีข้าวมาถม แล้วจุดไฟเผา 

สังเกตที่กองแปลกๆนี้ คือขี้เถ้าแกลบ หรือขี้ด่าง ที่เกิดจากการเผาเตา อันนี้เอาไปผสมกับดินแล้วเอาทาข้างในเพื่อความทดทาน และกันร้อนด้วย

แล้วมันจะกลายเป็นเตาอย่างนี้

อันนี้เป็นสังกะสีจากเศษกระป๋องเก่า หรือกล่องนมเก่า ตีแผ่ออกมา แล้วประกอบขึ้นรูปเป็นตัวเตา เมื่อได้แล้วก็เอาตัวเตาดินที่เผาแล้วมาใส่ในตัวสังกะสีนี้

ต่อมาก่ะเอาเตามาแต่งในจานที่วางไม้ โดยใช้ปูนเป็นตัวเชื่อมครับ

เมื่อใส่จานแล้วก็ทำการตกแต่งด้านในและขอบเตาที่มันเป็นร่องจากการที่เผาดิน โดยปูน

ยังๆๆ ยังไม่เสร็จ ยังเหลือลังผึ้งอีกอัน

ยกแผ่นรังผึ้งเข้าใส่แล้ว เสร็จแล้ว เตาอังโล (รังผึ้งในรูปอันนี้ยังไม่ได้เผานะ)