เตาเผาถ่าน

เดี๋ยวนี้อะไรก็เป็นเงินเป็นทองนะครับ ถ่านเมื่อก่อนแถวบ้านผมนี้เผาเอง ใช้เอง คือประมาณนึ่งข้าวเสร็จ เศษที่เหลือเป็นถ่านก็เอาเก็บไว้ เผาปลา เผาเนื้อกินต่อในมื้อต่อไป เดี๋ยวนี้เขาเผาถ่านขายกันเป็นล่ำเป็นสันเลยนะ อันนี้เป็นเตาเผาถ่านที่เป็นญาติของลุงเขย เลยไปเที่ยวดูแล้วถ่ายรูปไว้

ด้านหน้าจะเป็นช่องสำหรัับจุดไฟ

อันนี้ด้านข้าง เป็นช่องใหญ่พอให้คนเข้าไปได้ เวลาขนฟืนเข้าไปใส่ในเตา เมื่อเขาขนเข้าไปไว้จนเต็มแล้ว เขาก็จะปิดด้วยดินจนเต็ม

วิธีการเรียงก็เรียงกันขึ้นไป ไม้ที่ใส่ต้องใส่ไม้ใหญ่ด้านล่าง เล็กด้านบน เพื่อเวลาเผาข้างบนจะไหม้ขั้นสุดท้าย เหลือถ่าน ถ้าใส่ไม้เล็กด้านล่างจะได้ขี้เถ้าแทนเพราะว่าไฟแรงไป แถวบ้านเรียก "ถ่านมันซ่อม" แต่ถ้าพอดีๆเขาเรียกว่า "ถ่านสุก"

สังเกตปล่อง เตาไหนจะมีอยู่ 4 ปล่องเพื่อให้มีออกซิเจนในการเผาไหม้ ไม่งั้น ดับ และปล่องนี้เองที่สามารถตวงเอาควันไว้ กลายเป็นน้ำส้มควันไม้ได้ ลองให้ลุงเขาเก็บไว้ให้แล้วนะ ไม่รู้จะได้หรือเปล่า

อันนี้เป็นเตาเผาถ่านขนาดใหญ่ ใหญ่ประมาณว่า ไม้จากรถบรรทุกหกล้อคันหนึ่งอ่ะ ใส่ได้เต็มเลย ขนาดเท่าที่ก่ะด้วยตาน่าจะสักประมาณ 2x2x2 

บรรยากาศโดยรอบ มีความสุขจริงๆ

อันนี้กองไม้เตรียมเผา

สำหรับถ่านที่เผาได้ เตาหนึ่งประมาณ 30 กระสอบ กระสอบล่ะ 15 กิโลกรัม ขายในราคา 140 บาท ไม้ที่ใช้ก็จะมีไม้มะขาม ไม้ลำไย ลิ้นจี่ สัก พวกนี้จะให้ถ่านที่แข็ง ไฟแรง แต่ถ้าเป็นไม้อื่นๆที่ไม่ใช่ไม้เนื้อแข็งจะให้ถ่านที่ไม่แข็ง เผาแปบเดี๋ยวก็กลายเป็นขี้เถ้า  ราคาขายนี้แพงป่าวไม่รู้นะ แต่ที่แน่ๆคือ ไม่พอขายล่ะกัน 

เดวพรุ่งนี้จะเอารูปเตาเผาจากถังสองร้อยลิตรมาให้ดู ว่าหน้าตาเป็นยังไง