มีข่าวดังช่วงหนึ่งไม่นาน เป็นเรื่องของยาผีบอก ฝรั่งไม่รู้มีอ่ะป่าว แต่เมืองไทยมีอะไรแปลกๆแบบนี้ประจำจ้า
ทำไมถึงไปลองกับเขา เรื่องของเรื่องคือแม่ปวดขา อาการเท่าที่สังเกตคืออายุ ที่เข้า 60 แล้ว ไม่น่าแปลกหนอ แล้วก็ไม่ได้เดินมาก เดินมากไม่ได้เลือดออกแผลตรงเท้าอีก ทำให้ปวดขาช่วงเช้าๆ เราก็ตามใจนิดหนึ่ง พาบรรดาป้าๆ ไปด้วย พอได้เที่ยวเปิดหูเปิดตา
อันนี้คัดลอกมาจากข่าวของไทยรัฐ
เรื่องของเรื่องที่เขากันมานะ คืออีตาลุงเนี่ย ป่วยอารมณ์ประมาณคนแก่ แล้วทีนี้ก็เบื่อลูกเมีย ขอหนีไปนอนสวนลำไย กลางดอยโน้น แล้วไปบ่น ประมาณบ่นลอยๆว่า เจ็บออดแอด ปวดเข่าปวดขา ทำยังไงให้หายดี ผีแถวนี้มียาดี เอามาแบ่งกันหน่อย ประมาณนี้ พอตกกลางคืนก็มีผีมาเข้าฝัน บอกสูตรยาให้แก รุ่งเช้าแกก็ไปหาพืชสมุนไพรตามที่ผีบอกมานั้นแหละ เอามาต้มกินก็หาย
อยู่มาสองสามวัน มีลุงข้างบ้านที่ป่วยเป็นมะเร็ง คือสภาพนอนติดเตียงเลย หมอบอกเอาไปบ้านดีกว่า เพราะว่าอยู่ไปก็ลำบากญาติ กลับเอาไปรอวันหมดลมที่บ้านเถอะ แกก็เอายาสูตรนี้แหละ หรือผสมอะไรอีกลงไปไม่รู้ ไปให้คนป่วยกิน คนป่วยก็กินนะ คือประมาณว่าไม่มีอะไรจะเสียแล้ว อยากหาย ปรากฏว่าลุงคนที่ป่วย อาการดีขึ้น สามารถลุกขึ้นมา กินข้าว ทำอะไรได้ปกติ
ทีนี้ล่ะ คนก็เล่ากันปากต่อปาก ดังสิครับ งานนี้
ทำไมถึงไปลองกับเขา เรื่องของเรื่องคือแม่ปวดขา อาการเท่าที่สังเกตคืออายุ ที่เข้า 60 แล้ว ไม่น่าแปลกหนอ แล้วก็ไม่ได้เดินมาก เดินมากไม่ได้เลือดออกแผลตรงเท้าอีก ทำให้ปวดขาช่วงเช้าๆ เราก็ตามใจนิดหนึ่ง พาบรรดาป้าๆ ไปด้วย พอได้เที่ยวเปิดหูเปิดตา
อันนี้คัดลอกมาจากข่าวของไทยรัฐ
เรื่องของเรื่องที่เขากันมานะ คืออีตาลุงเนี่ย ป่วยอารมณ์ประมาณคนแก่ แล้วทีนี้ก็เบื่อลูกเมีย ขอหนีไปนอนสวนลำไย กลางดอยโน้น แล้วไปบ่น ประมาณบ่นลอยๆว่า เจ็บออดแอด ปวดเข่าปวดขา ทำยังไงให้หายดี ผีแถวนี้มียาดี เอามาแบ่งกันหน่อย ประมาณนี้ พอตกกลางคืนก็มีผีมาเข้าฝัน บอกสูตรยาให้แก รุ่งเช้าแกก็ไปหาพืชสมุนไพรตามที่ผีบอกมานั้นแหละ เอามาต้มกินก็หาย
อยู่มาสองสามวัน มีลุงข้างบ้านที่ป่วยเป็นมะเร็ง คือสภาพนอนติดเตียงเลย หมอบอกเอาไปบ้านดีกว่า เพราะว่าอยู่ไปก็ลำบากญาติ กลับเอาไปรอวันหมดลมที่บ้านเถอะ แกก็เอายาสูตรนี้แหละ หรือผสมอะไรอีกลงไปไม่รู้ ไปให้คนป่วยกิน คนป่วยก็กินนะ คือประมาณว่าไม่มีอะไรจะเสียแล้ว อยากหาย ปรากฏว่าลุงคนที่ป่วย อาการดีขึ้น สามารถลุกขึ้นมา กินข้าว ทำอะไรได้ปกติ
ทีนี้ล่ะ คนก็เล่ากันปากต่อปาก ดังสิครับ งานนี้
อันนี้คือคนที่เอากระติกมาเข้าคิว เพื่อเอาน้ำยา ยาวเป็นร้อยเมตร จริงนะ
ตรงนี้ คือสวนลำไยที่แกมานอนแล้วฝันนั้นล่ะ
อันนี้คือกระป๋องน้ำที่เขาใช้ต้มน้ำยา หกล้อเข้าไปส่งวันล่ะสองรอบนะ เช้า-เย็น เลย ตอนนี้ที่เข้าไปดู ประมาณ 11 โมงกว่า
ดำๆนั้น ถังต้มยาจ้า หกถังสองร้อยลิตร
ยาวมาถึงนี้ ไอ้กระติ๊กสีฟ้านั้นของเขาเอง
คุณป้านี้คือ ได้น้ำยาล่ะ กำลังกลับ
เท่าที่สังเกต แล้วคุยกับคนที่ไปเอา บ้างคนมาไกลมาก จากเชียงใหม่ยังมากัน เหมารถกันมาคนล่ะร้อยบาท ตื่นกันตั้งแต่เที่ยงคืน ถึงเชียงรายประมาณ ตีสี่ ถึงจะคิวหลักสิบ ถ้าช้ากว่านั้นก็นานเลยล่ะ
ไม้ไปต่อคิวเอากับเขาด้วย ได้คิวที่ 1833 ไม่ผิดจ้า 1833 ตอนนี้คิวเรียกที่ 812 เย็นก็น่าจะยังไม่ได้ คนแจกคิวเลยบอกให้มาเอาอีกวัน คิดดู เขาคิดค่ายกครู 32 บาท กับสวยใส่ดอกไม้ แล้วตั้งจิตอธิฐานให้หาย(ไม่ได้ถ่ายศาลเจ้าที่มาด้วย คนแน่นมาก) เอาง่ายๆคือ 1500 คน คนล่ะ 32 บาท = 48000 ต่อวัน แกทำได้สองเดือนกว่าแล้ว = 48000 * 60 = 2880000
เอาแค่คิดเล่นๆนะ 2880000 บาท
ที่ได้รับอนิสงค์ที่สุดคือบรรดาพ่อค้าแม่ค้าที่มาขายของนั้นเอง คนเยอะขนาดนี้ ทั้งของกิน กระติกใส่น้ำยา เสื้อผ้า เห็ด หน่อ ของป่า ผลไม้ ก๋วยเตี้ยว เสื่อรองนั่ง น้ำเย็น ส้มตำ สนุกกันใหญ่
***** ความเชื่อส่วนบุคคลนะครับ*****
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น